تاریخچه HSE

معرفی HSE

اهداف و راهبردها

تاریخچه HSE

امروزه از مهمترين مسائلي است كه هر فرد در هر سطحي از محيط كار وزندگي بايد بدان توجه نمايد مسئله بهداشت،ايمني،محيطزيست مي باشد كه غفلت از آن بعضا صدمات و ضايعات جبران ناپذيري را موجب خواهد شد .خطر همواره در كمين ماست. بنابراين همواره بايد به فكر كاهش آسيب هاي ناشي از خطرات احتمالي باشيم.اين سخن بدين معنا ست كه حتي اگر ما تمام احتياطات لازم را بكار ببنديم بازهم ممكن است از ناحيه مسائلي كه دور از ذهن ماست يا بخاطر اشتباه و سهل انگاري ديگران با خطراتي مواجهه شويم.
اين واژه از سه بخش تشكيل مي شود كه توجه به هر يك از آنها امري ضروري است.
Health) : H بهداشت)
Safety) : S ايمني )
E: (Environment = محيط زيست)
بهداشت و ايمني از سال ۱۸۸۵ با هم مطرح شده اند و هر جا كه ايمني مطرح شده است سخن از بهداشت نيز به ميان آمده است.
مباحث ايمني بعد از انقلاب صنعتي به دلايل افزايش آمار مرگ كارگران مطرح گرديد. مسائل محيط زيست نيز بعد از انقلاب صنعتي به وجودآمد و به شكل حادتري مطرح شد. همچنين به دليل شرايط و سنگيني كار درمعادن زغال سنگ و افزايش بيماري هاي ناشي از كار در ميان كارگران بحث بهداشت نيز مطرح گرديدو در گام بعدي ارتباط بين بيماري و وقوع حادثه كشف گرديد. به جهت اهميت اين موضوع مي بينيم كه موضوع HSE از الزامات است. لذا اگر بخواهيم محيط امني در محل كار خود و حتي در كشور خود بوجود بياوريم كه نيروي انساني در آن احساس امنيت كند و تجهيزات ، ساختمانها و امكانات به بهترين شكل مورد استفاده قرار بگيرند بايد متعهد به اصول HSE باشيم.
شروع فعاليتهاي رسمي در زمينه ايمني و بهداشت كار در ايران به سال ۱۳۲۵ همزمان با تشكيل وزارت كار و امور اجتماعي و تدوين قانون كار بر مي گردد. در سال ۱۳۳۷ قانون مزبور با اصطلاحات و تغييراتي بصورت قانون به تصويب رسيد كه در اين قانون وظايف مربوط به ايمني و بهداشت كار بعهده اداره كل بازرسي كار محول گرديده بود .
اين وضعيت تا قبل از سال ۱۳۶۲ ادامه داشت تا اينكه پس از تشكيل جلسات متعددي كارشناس و جلب نظر وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداري وقت و پيشنهاد و تصويب نامه مورخه 1362/10/03 هيئت دولت و به منظور جلوگيري از دوباره كاري و ارتقاء كيفيت ارائه خدمات براي حفظ و بالا بردن سلامت شاغلين ، مسائل بهداشتي محيط كار و كارگران به وزارت بهداري محول گرديد و انجام اين وظيفه ، ابتدا واحدي تحت عنوان واحد بهداشت حرفه اي در دفتر كل خدمات بهداشتي ويژه تاسيس و سپس به اداره كل بهداشت حرفه اي تغيير نام يافت . اداره كل بهداشت حرفه اي در آن زمان مسئوليت حفظ و ارتقاء سطح سلامت نيروهاي شاغل كشور در حرف مختلف را عهده دار گرديد تا اينكه با تصويب قانون كار جديد درتاريخ آبانماه سال ۱۳۶۹ و به استناد ماده ۸۵ اين قانون وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي عهده دار نظارت بر مسائل بهداشتي درماني كارگران و محيط كار و وزارت كار و امور اجتماعي عهده دار نظارت بر ايمني و حفاظت فني كارگران گرديد .
در حال حاضر مسئوليت نظارت و اجراي برنامه ها و طرحهاي بهداشت حرفه اي در كشور بعهده مركز سلامت محيط و كار وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي ميباشد .
از آنجايي كه نخستين و مهمترين موضوع در آزمايشگاه ها، استفاده از مواد شيميايي سمي و مضراست كه خطرهاي احتمالي آنها مي تواندامنيت و سلامت پرسنل را تهديد ‌كند.
بنابراين نخستين گام ، آشنا شدن با اصول HSE در آزمايشگاه است.
آگاهي ازاين اصول و رعايت آنها به آن معني نيست كه از آزادي عمل بكاهد، بلكه بر عكس سبب مي‌شود كه از خطرات جاني و مالي جلوگيري بعمل آيد. هرگاه اين اصول رعايت نشودوقوع حادثه حتمي است. اين خطرات به‌ويژه متوجه كساني است كه تازه‌كار بوده و آزمايشها را بدون در نظر گرفتن جوانب آن انجام مي‌دهند و هيچگونه احاطه‌اي برخطرات ناشي از كار ندارند،به همين دليل بايد به اين نكات توجه بيشتري نمود.